- NAGA - Megan Hart

Miłość niejedno ma imię. Miłość niejeden ma odcień. Przekonać się o tym można poznając treść „Nagiej” Megan Hart. Autorka odważnie kreśli historię kobiety i mężczyzny, którzy po wielu perturbacjach życiowych trafiają na siebie. Ich relacja jest bardzo namiętna. Niemniej jednak nad zalążkiem ich związku wiszą widma przeszłości. Co też skrywa przystojny pan Alex Kennedy, a może i Olivia ma coś do ukrycia…

Ileż emocji wzbudziła we mnie ta lektura…! Po kilkunastu pierwszych stronach miałam chęć rzucić nią o ścianę. A wszystko po to, by zaraz ją podnieść i jednak czytać dalej. A to mnie ogarniała irytacja, a to niedowierzanie (o matko – co ty czytasz?!), zawód, zainteresowanie, znużenie, ciekawość, zniesmaczenie… I tak w koło. 

W ocenie tej powieści jestem rozdarta niczym kartka papieru, z napisem TAK (nawet mi się podobało) i NIE (w ogóle mi się nie podobało). I już nie wiem, czy bliżej mi do tego TAK, czy jednak do NIE. Pewne jest, że nie do końca odnalazłam się w tym nurcie – powieści z wątkiem erotycznym. Jakoś nie czuję wewnętrznej potrzeby, żeby czytać o wyuzdanym seksie na co dziesiątej stronie lektury. Ani mnie to wzbogaca, ani podnieca, ani ziębi, ani chłodzi. A w sumie na tym głównie opierała się cała ta historia. Dwoje ludzi, którzy się poznali – przez dziesięć stron czytamy rozmowy między nimi (dialogi, dialogi i dialogi), potem oni idą do łóżka i znowu dialogi, dialogi i gdzieś idą i idą do łóżka… Fani dialogów z pewnością będą usatysfakcjonowani, bo jest ich naprawdę dużo. Jedne są bardziej wciągające i trzymają jakiś poziom, inne są wręcz irytujące. 

Jednego nie można „Nagiej” odebrać – czyta się ją naprawdę szybko, pomimo całkiem sporej ilości stron. Na swój sposób jest i coś ciekawego w tej dość ‘zepsutej’ opowieści. Udało mi się nawet wyłonić dwa przewodnie słowa w toku czytania: ‘kutas’ i ‘futon’. I cóż więcej… Bohaterowie jakich stworzyła Megan Hart – ich życie i problemy, to nie moja bajka, więc raczej byłam gdzieś daleko za tym, zamiast we wszystkim uczestniczyć. To chyba najlepsza puenta… Byłam gdzieś obok tej historii, a ona wraz z przemijającymi literami szła swoim torem. Nasze drogi się rozminęły. 

Moja ocena: 3-/6

Dane o książce: Megan Hart, Naga, Wydawnictwo CZARNA OWCA 2013, s. 480.