"Marysieńka Sobieska" – Tadeusz Boy-Żeleński

„Sobieski i Marysieńka to z pewnością jedno z najosobliwszych w świecie zdarzeń miłosnych, ucieleśniona bajka. Jedna miłość wypełniająca całe życie człowieka, rzucająca to życie bez wahania pod nogi kobiety, prowadząca go poprzez małostki do wielkości, zwycięsko opierająca się przeszkodom, rozłące, znosząca grzech i naganę opinii, czasem kaprysy i niewdzięczność, wzbijająca bohatera wyżej niego samego i wiodąca tę niedobraną na pozór, a w istocie świetnie dobraną parę na tron – czyż to nie jest historia z bajki?” – takie oto słowa napisał kiedyś i takie też pytanie postawił w swojej książce Tadeusz Boy-Żeleński. A jest to książka o tyle ciekawa, iż pomiędzy fantazyjnymi uwagami autora, wiele w niej prawdy, uczuć i historii.

Opisując ten słynny romans Boy-Żeleński w dużej mierze opierał się na korespondencji jaką wymieniali ze sobą Maria Kazimiera i Jan Sobieski. Listy miłosne powstały głównie w czasie rozłąki zakochanych.  A to wyjazd Marysieńki do Paryża, a to kampania wojenna, odsiecz wiedeńska i tak to cięgle rozchodziły się drogi naszej dwójki. Warto wspomnieć, iż oprócz listów, autor korzystał także z innych materiałów i prac, często podejmując polemikę z ich twórcami. W swojej obszernej pracy zaprezentował, jak wielki wpływ miała niepozorna kobietka na hetmana, a później króla.

Można by o niej powiedzieć „kobieta znikąd”. Urodzona w zubożałym rodzie d'Arquien, córka francuskiego markiza i ochmistrzyni. Zostaje damą dworu Ludwiki Marii i wraz z nią przybywa do Polski. Odtąd zmienne jej losy w końcu doprowadzą ją na królewski tron…

Aby nie zdradzać więcej z treści, pozostawić to ziarenko niepewności, niedopowiedzenia, przejdę już do oceny. Zatem „Marysieńka Sobieska” okazała się być lekturą wyśmienitą, wręcz pyszną, jeżeli można to tak określić. Ale nim stworzę tu swoistego rodzaju „surducik pochwalny” (pochwałę szytą na miarę tej publikacji), napiszę, że ja w ogól bardzo lubię historię pokazaną w taki oto „domowy sposób”. Historię gdzie data też jest ważna, ale o ileż ważniejsze są smaczki z osobistego życia bohaterów. Głośne skandale, miłostki, lęki, zapędy, które niejednokrotnie miały wpływ na sprawy wielkiej rzeczy. Niezwykle dobrze przedstawił to wszystko Boy-Żeleński. W sposób przystępny i ciekawy, mimo, iż nie brak w książce archaizmów, a styl w którym pisane były listy i powieść jest zgoła inny od dzisiejszego. Treść jest tak wciągająca i płynna, że nie sposób w niej utonąć czy się zgubić. Podsumowując, ani przez chwilę nie męczyłam się i nie nudziłam czytając o losach Sobieskiego i Marysieńki. Ach…, chyba ja to po prostu lubię. Lubię czasami zagłębić się w dawnych dziejach, przenieść się w całkiem inną rzeczywistość.  

Jeżeli ktoś także ceni sobie takie historie, w takim wydaniu, to nie pozostaje mi nic innego jak powiedzieć – książka czeka. 

Moja ocena: 5/6

Dane o książce: Tadeusz Boy-Żeleński, Marysieńka Sobieska, Wydawnictwo MG 2012, s. 336. 

- Za książkę dziękuję Wydawnictwu MG -