Neil Gaiman - "Nigdziebądź"

We wstępie do „Nigdziebądź” czytam: Neil Gaiman zawsze ubiera się na czarno, wszystko, co nosi, od T-shirtu po płaszcz, zawsze jest czarne, zatem czy jego powieści są równie mroczne jak i ubiór…? Coś w tym jest. W każdej książce Gaimana, jaką miałam okazję poznać, spotkałam się z mocniejszymi fragmentami. Było i dziecko raczkujące na cmentarz, byli rodzice z guzikami zamiast oczu, były i złowrogie przepowiednie oraz niepokojący mrok. A w tym wszystkim był i niesamowity klimat. I za to cenię sobie twórczość Gaimana. Liczę też, że uda mi się przeczytać każdą z jego książek. A obecnie do grona lektur przeczytanych dołączam „Nigdziebądź”.

Jest to historia z pogranicza fantasy, horroru, opowieści grozy oraz urban fantasy. Nie brakuje w niej magicznych, czy wręcz dziwnych i niecodziennych wydarzeń. Co jakiś czas autor raczy czytelnika nie tyle odrażającymi, co niepokojącymi, a wręcz drastycznymi scenkami z życia czarnych charakterów. Także, krew czasami kapie z kart powieści, a krzyk, ból, czy dziwny jadłospis (żywe żaby, głowa gołębia) na moment wciskają w fotel. Jedno trzeba przyznać tej lekturze - nie jest ona sztampowa i co najważniejsze niesamowicie wciąga. Autor niezwykle wymownie przedstawił dwa oblicza Londynu – tego istniejącego naprawdę i tego iście fantastycznego, w którym niemalże wszystko jest możliwe („Londyn Nad i Londyn Pod, podziemie zamieszkałe przez ludzi, którzy zniknęli w szczelinach świata”).

W obu tych miejscach żyje główny bohater powieści Richard Mayhew. Młody mężczyzna, który wiedzie najnormalniejszy pod słońcem żywot – ma mieszkanie, pracę, narzeczoną… Pewnego dnia, w drodze do restauracji znajduje na chodniku ranną dziewczynę. Mimo protestów towarzyszki postanawia jej pomóc. Od tej chwili nic już nie jest takie jak było. Dotychczasowe życie Richarda zmienia się nie do poznania! Młodzieniec u boku Drzwi (ściganej przez okrutnych morderców), tajemniczego Markiza de Carabas, niezwyciężonej Łowczyni i innych równie ciekawych osobistości, będzie musiał stawić czoła własnym demonom i nie tylko im… Książka ta pokazuje jak niektórzy mocno pragną uciec od monotonni i szarości codziennej egzystencji. Kiedy nie ma innego sposobu na nudę, a wszystko dookoła wydaje się być miałkie i nijakie – Londyn Pod i jego widmowe podziemia z pewnością dostarczą wielu atrakcji.

Wszystkich żądnych wiedzy, jakie niezwykłe tajemnice kryją podziemia Londynu i z czym przyjdzie się zmierzyć Richardowi, zachęcam by sięgnęli po „Nigdziebądź”. Jeżeli ktoś jeszcze nie zna twórczości Gaimana, autora m.in. „Koraliny”, „Księgi cmentarnej”, czy „Gwiezdnego pyłu”, niech czym prędzej to zmieni, bo warto! Aby przenieść się w inną rzeczywistość, aby rozsmakować się w wyśmienitym stylu pisarskim i zanurzyć się w literackiej przygodzie. Gaiman, to obietnica porywającej lektury! Trzeba tylko dać się porwać.

Moja ocena: 5-/6

Dane o książce: Neil Gaiman, Nigdziebądź, Wydawnictwo Nowa Proza 2012, s.320.

- Za książkę dziękuję Wydawnictwu Nowa Proza -