AGNES GREY – Anne Brontë

Powieści autorstwa sióstr Brontë już dawno zdobyły moje czytelnicze serce. Dlatego tym większa była moja radość z nowych publikacji ich książek – książek, które dotychczas były niedostępne na polskim rynku. Dzięki inicjatywie wydawnictwa MG, po znanych i powszechnie dostępnych „Wichrowych wzgórzach”, mogłam się rozkoszować lekturą „Lokatorki Wildfell Hall”, „Shirley” oraz „Agnes Grey”. I wszystkie one w mniejszym bądź większym stopniu smakowały wyśmienicie.

Nim przejdę do zarysowania treści powieści Anne Brontë, wspomnę, iż jest to utwór inspirowany prawdziwymi przeżyciami autorki. A traktuje on o losach pewnej guwernantki - tytułowej Agnes Grey. Za jej sprawą ukazane zostały blaski i cienie (z przewagą tych drugich) tejże profesji. Cała historia rozpoczyna się w chwili, gdy rodzina Agnes boryka się z pogarszającą sytuacją finansową. Dziewczyna pragnąc pomóc rodzicom i rodzeństwu postanawia podjąć pracę w charakterze guwernantki. Jednak jej dobroć, opanowanie i nienaganne maniery okażą się bezużyteczną ‘bronią’ w starciu z gromadą rozpieszczonych dzieci. Gdy zaś do dzieci dojdą ich wymagający opiekunowie i zamożni znajomi, smutny okaże się los młodej Agnes. Czy zatem dziewczynie uda się odnaleźć szczęście w tych dość niesprzyjających okolicznościach…? 

Pytanie to pozostawię bez odpowiedzi, by nie zabierać nikomu przyjemności płynącej z lektury. Niewątpliwie czytając „Agnes Grey” taką przyjemność się odczuwa. Jest to dobrze napisana książka – wydaje się być również dogłębnie przemyślaną. Czyta się ją z zainteresowaniem, niespiesznie, delektując się co ciekawszymi fragmentami tekstu. Bardzo dobrze udało się autorce ukazać pozycję kobiety w ówczesnym świecie – trudności, jakie musiała pokonać, by coś w życiu osiągnąć. Niezgorzej nakreślone zostały charaktery poszczególnych postaci. Bohaterowie są wyraziści, ich czyny zrozumiałe – wynikające z usposobienia. 

Jedyne, czego może zabraknąć w tej powieści to opis miejsca wydarzeń. Skupia się ona bowiem na bohaterach, ich przeżyciach i losach, nie zaś na krajobrazie dziewiętnastowiecznej Anglii. Choć pewnie dla wielu będzie to stanowić zaletę. Zmierzając do końca moich rozważań nad dziełem najmłodszej siostry Brontë, przyznam, iż nie potrafię się doszukać błędów – jakichkolwiek większych niedoskonałości w treści „Agnes Grey”. Zatem więcej już chyba pisać nie trzeba, wszak czy może być lepsza rekomendacja…?

Moja ocena: 5/6

Dane o książce: Anne Brontë, Agnes Grey, Wydawnictwo MG 2012, s. 240.