"Małe kobietki" - Louisa May Alcott

Rzecz dzieje się w Ameryce lat sześćdziesiątych XIX wieku. W pewnym domostwie mieszka rodzina Marchów: matka i cztery córki. Ojciec dziewczynek walczy w wojnie secesyjnej. Siostry, choć różne od siebie i pod względem urody i charakteru, starają się w równym stopniu wspierać matkę w prowadzeniu domu. I choć po cichu marzą o lepszym i bogatszym życiu, cieszą się dniem codziennym i swoim towarzystwem. Z sukcesem też potrafią umilić czas innym – samotnemu chłopcu z sąsiedztwa, czy jego dziadkowi.

Cztery siostry: Meg, Jo, Beth i Amy to swoistego rodzaju promyki powieści. Ze swoimi zmartwieniami, uczynkami i przygodami. Z kolei ich rodzicielka - pani March chwilami zamienia się w ‘kaznodzieję’ głoszącego jedyną słuszną prawdę. Przemawia do swoich dzieci tonem tyle filozoficznym, co moralizatorskim. Ma tak duży wpływ na córki, że te ledwie popełnią gafę, już biegną do „mamisi” i wypłakują swoje grzechy w rękaw. Ja w tym nie widzę niczego uroczego… Rozumiem, że dzieci się wychowuje, uczy, co dobre i złe, ale nie w ten sposób. Siostry momentami bardziej przypominają małe mniszki, które od czasu do czasu ośmielą się zgrzeszyć: zabawą, strojnym odzieniem, lenistwem, czy kłótnią. Tylko czy to są jakieś straszliwe przewinienia? Mierząc to ilością umoralniających treści zawartych w publikacji, wychodzi na to, że tak.

Niemniej jednak, kiedy przywyknie się do tego, iż powieść Alcott ma taki, a nie inny charakter i że w tym jej piękno, to dość płynnie można się zanurzyć w lekturze. Wówczas moralizatorski ton matki jawi się jako troska o córki, a perypetie samych córek układają się w ciepłą historię o dorastaniu. A żeby nie było nudno, autorka zdecydowała się wprowadzić do tego ‘babińca’ męski pierwiastek, który znacząco wpłynął na koloryt opowieści. Sam babiniec także nie jest nazbyt nużący. Może losy sióstr i ich matki nie są fascynujące, ale potrafią wzbudzić pewne emocje.

Warto wspomnieć, iż powieść dziewiętnastowiecznej pisarki doczekała się licznych adaptacji filmowych, przyjętych dość entuzjastycznie. Zresztą sama książka cieszy się sporym powodzeniem po dziś dzień. Może dlatego, iż przedstawia treści uniwersalne, pokazuje, że to nie pieniądze winny być w życiu najważniejsze, a uczucia i rodzinne więzi. Jedno jest pewne – czas poświęcony „Małym kobietkom” z pewnością nie był czasem zmarnowanym.

Moja ocena: 4/6

Dane o książce: Louisa May Alcott, Małe kobietki, MG Wydawnictwo 2012, s. 304.